Romeinse Keizerrijk
(27 ook wel 31 v.C.- 476 n.Chr.)
In 43 voor Christus, één jaar na de dood van Julius Caesars, vormden Octavianus, Lepidus en Marcus Antonius het Tweede Driemanschap. Zij raakten verzeild in een machtsstrijd die Octavianus, een neef en adoptiefzoon van Julius Caesar, won. In 27 voor Christus werd hij de eerste keizer.
Hij veranderde zijn naam in Caesar Augustus, herstelde de vrede in het rijk en in naam de Romeinse Republiek. In werkelijkheid werd de democratie afgeschaft, zodat hij de absolute macht verwierf. Toch beleefde Rome een bloeiperiode gedurende de 41 jarige periode dat hij keizer was. De stad werd uitgerust met schitterende nieuwe gebouwen en openbare werken (wegen, viaducten). Haar inwoners kenden een periode van relatieve rust en voorspoed. Ook de kunsten beleefden een hoogtepunt.
Augustus van de Via Labicana, eind eerste eeuw, Palazzo Massimo alle Terme.
Het Romeinse Keizerrijk werd na Caesar Augustus geregeerd door opeenvolgende illustere figuren. Geen enkele andere was echter zo capabel en invloedrijk als de eerste keizer. Nero (54 tot 68) behoort ongetwijfeld tot de wreedste en meest decadente keizers van Rome. Hij vermoorde zijn moeder en vrouw en vervolgde Christenen. Volgens overleveringen werd tijdens Nero’s bewind Petrus gekruisigd en Paulus onthoofd.
De cultus rond de Perzische god Mithras was aanvankelijk een grote concurrent van het christenlijk geloof. Reliëf uit het einde van de derde eeuw.
Onder Traianus (98-117) vond de grootste uitbreiding van het rijk plaats. Rond 200 zette het verval van het Romeinse Imperium in. Onder Constantijn de Grote (306-337) beleefde Rome een korte opleving. In 313 gaf Constantijn Christenen godsdienstvrijheid met het Tolerantie-edict van Milaan. Op de plaats van Petrus’ graf stichtte hij rond 320 een kapel, de eerste Sint-Pieter. Eveneens stichtte hij de kerk S.Giovanni in Laterano. Het Lateraans paleis en het bijhorende terrein schonk hij aan de paus. Constantijn verplaatste in 330 de residentie van Rome naar Constantinopel. In 395 werd het Imperium Romanum gesplitst in een Oost- en een West-Romeins Rijk. Ravenna werd de hoofdstad van het westelijke deel. De val van het West-Romeinse Rijk werd voornamelijk veroorzaakt door invallen van barbaren. Rome werd in 410 geplunderd door de Visigoten en in 455 door de Vandalen. In 476 valt het West Romeinse rijk definitief. De laatste keizer, Romulus Augustulus, werd door de Germaanse krijgsheer Odoaker afgezet.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|